Voor elektriciteit is er een duidelijk kader van regelgeving, maar voor thermische energie zijn er verschillende opties. In de nieuwe
wet collectieve warmtevoorziening wordt bepaald dat minimaal 50% van de infrastructuur van een warmtenet in publieke handen moet zijn. Daarmee staat nog lang niet alles vast.
Er staan nog een aantal vraagstukken open:
- De andere helft ook?
- Hoe wordt er samengewerkt met gespecialiseerde bedrijven?
- Hoe wordt het belang van de bewoner geborgd?
- Welke rol is er voor lokale energiecoöperaties?
- Hoe voorkom je dat de ene coöperatie wel aan tafel zit, maar een andere buitenspel staat?
Door de opties op tijd te bespreken en vanuit de diverse belangen te wegen op hun uitwerking, voorkom je dat belanghebbenden zich later gepasseerd voelen. Er is nog geen uitgekristalliseerde standaard-aanpak, waardoor het extra belangrijk is de besluitvorming hierover op een zorgvuldige manier te doen. Je kan ook inspelen op bottom-upinitiatieven en energiecoöperaties.
Houd er rekening dat het tijd kost voor de netbeheerder om het net te verzwaren, zeker in oudere wijken. Pas na een definitieve beslissing voor all-electric kan de netbeheerder hierin investeren. Of verzwaring nodig is is meestal aangegeven in de transitievisie warmte.